Dhaka1
Blijf op de hoogte en volg Harrie
10 Februari 2019 | Bangladesh, Dhaka
Hallo
Het was toch wel spannend om van Nepal naar Bangaladesh te reizen.
Na mijn aanvaring vorig jaar met de autoriteiten , was het niet zeker of het land binnen zou kunnen komen.
Gelukkig heb ik een nieuw paspoort, en ondanks dat ik geen retour ticket had ,een geen uitnodigingsbrief, en geen bewijs van een hotel reservering ,gaf de imigratie officier mij een visum.
Ik had wel van te voren een temazepam ingenomen , en dat helpt ook.
Daarna mijzelf in de totale chaos van Dhaka gestort.
Is er een hectichere plaats in de wereld?Voor dat ik in het hotel arriveerde ,had mijn plasser het drie maal begeven. De tuk-tuk waarin ik mij bevond ,was met een ongelooflijke snelheid overal langs gevlogen, en daarna gemangeld tussen 2 bussen , door gereden.
Honderd vijftig taka please for taxi , ik dacht tjaka.
Het gehele gemoteriseerde verkeer ,in Dhaka is sterk verouderd. De bussen tuk-tuks auto's het is allemaal meer dan 30 jaar oud. Hoezo klimaatdoelstellingen. De Bangalezen hebben wel wat anders aan hun hoofd. Brood op tafel , werk, schoolgeld.
Het zuiden van Bangladesh is heel kwetsbaar als het om de stijging vd zeespiegel gaat. Jaarlijks zijn er grote overstromingen in het Delta gebied. Ach wie geeft daarom?
Als ik uit mijn hotel kamer raam kijk ,dan is het huis van Mohamed vlak langs de spoorlijn verdwenen.
Navraag leert dat alle krotten op een morgen zijn platgewalsd, zonder de bewoners daar in kennis van te stellen.
Ook mijn vriend Ahmed de manager vh hotel was plotseling vertrokken.
Waarheen? Dat wist niemand.
Mijn gebedsomroeper was er nog wel ,met 140 db voor mijn raam.
Vlakbij het hotel staan ATM apparaten. In een vd maschines stop ik mijn bankkaart, die het apparaat prompt op slikt, weg kaart. Geen bankkaart meer.
En mijn creditkaart werkt ook niet naar behoren.
Tja dan is geld onder in de sok een uitkomst.
Uw sokken reiziger
Het was toch wel spannend om van Nepal naar Bangaladesh te reizen.
Na mijn aanvaring vorig jaar met de autoriteiten , was het niet zeker of het land binnen zou kunnen komen.
Gelukkig heb ik een nieuw paspoort, en ondanks dat ik geen retour ticket had ,een geen uitnodigingsbrief, en geen bewijs van een hotel reservering ,gaf de imigratie officier mij een visum.
Ik had wel van te voren een temazepam ingenomen , en dat helpt ook.
Daarna mijzelf in de totale chaos van Dhaka gestort.
Is er een hectichere plaats in de wereld?Voor dat ik in het hotel arriveerde ,had mijn plasser het drie maal begeven. De tuk-tuk waarin ik mij bevond ,was met een ongelooflijke snelheid overal langs gevlogen, en daarna gemangeld tussen 2 bussen , door gereden.
Honderd vijftig taka please for taxi , ik dacht tjaka.
Het gehele gemoteriseerde verkeer ,in Dhaka is sterk verouderd. De bussen tuk-tuks auto's het is allemaal meer dan 30 jaar oud. Hoezo klimaatdoelstellingen. De Bangalezen hebben wel wat anders aan hun hoofd. Brood op tafel , werk, schoolgeld.
Het zuiden van Bangladesh is heel kwetsbaar als het om de stijging vd zeespiegel gaat. Jaarlijks zijn er grote overstromingen in het Delta gebied. Ach wie geeft daarom?
Als ik uit mijn hotel kamer raam kijk ,dan is het huis van Mohamed vlak langs de spoorlijn verdwenen.
Navraag leert dat alle krotten op een morgen zijn platgewalsd, zonder de bewoners daar in kennis van te stellen.
Ook mijn vriend Ahmed de manager vh hotel was plotseling vertrokken.
Waarheen? Dat wist niemand.
Mijn gebedsomroeper was er nog wel ,met 140 db voor mijn raam.
Vlakbij het hotel staan ATM apparaten. In een vd maschines stop ik mijn bankkaart, die het apparaat prompt op slikt, weg kaart. Geen bankkaart meer.
En mijn creditkaart werkt ook niet naar behoren.
Tja dan is geld onder in de sok een uitkomst.
Uw sokken reiziger
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
