Dhaka
Blijf op de hoogte en volg Harrie
10 Maart 2018 | Bangladesh, Dhaka
How I get a trainticket? Dat vroeg ik aan Masud Ahmed de hotel manager. Spring maar achterop , was zijn antwoord. Buiten het hotel langs een drukke weg , stond een oude moter, merk Singer, onder een dekzijltje te wachten. Hij moest toch wat papieren rond brengen.
Een trap op de starter , en met een klap sloeg de moter aan.
Go with the flow. Over wegen met kuilen, rijdend tussen bussen en cmg , stilstaand voor vastgelopen verkeer, op naar onze bestemmingen.
Dhaka heeft een zeer verschillend uiterlijk.
Nieuwe gebouwen, niet afgebouwde hoogbouw, karkassen van beton, sloppen wijken en veel flatwoningen.
De belangrijkste straten zijn schoon.
Hier rijden alleen oude vervuilende bussen van 25 jaar oud. Er ligt een gele smok deken over de stad
Amed Verstappen is een ervaren rijder die zich manoeuvreert tussen al het verkeer door. Praten met elkaar gaat niet , iedereen claxonneert er ongegeneerd er op los , de chauffeurs lijken waanzinnig.
Na drie uur bereiken we het treinstation .
Er zijn 4 loketten voor zo n 500 mensen. Everybody on line please .
In de rij gaan staan is een probleem , voorkruipen levert grote spanning tussen de wachtende op.
Na een uur sta ik bij het loket , maar wordt gesloten omdat de menigte tot bedaren moet komen. Zeven euro betaal ik voor het kaartje.
Buiten wacht de Singer geduldig om verder te gaan over the high way to hell.
We rijden door Old Dhaka. Een onafgebroken stoet riksha s gaat ons voor. Ze zijn allemaal zeer mooi beschilderd, er zitten kunstwerkjes tussen.
Het zweet staat op Masud Ahmed zijn hoofd . Come we go relax roept hij. Tegen het verkeer in rijdt hij de zwarte Singer moterbike naar het oude vliegveld waar oude vliegtuigen staan getoonsteld.
In het restaurant frissen we ons op , en bestellen we kip op zijn Bangaladesch.
Een prima maaltijd. Ondertussen was de eigenaar bij ons komen zitten . Ik betaal roep ik, Its for free zegt Masud Amed. In het armste land ter wereld krijg ik gratis te eten, de wereld op zijn kop.
We must go roept Ahmed , in dark to dangerous for my Singer. Ha Ha nog gevaarlijker?
Voor zijn Hotel hebben openlucht slapers zijn moterparkeerplaats in bezit genomen.
De portier jaagt ze weg , opdat de oude Singer hier kan rusten voor een nieuwe rit door Dhaka.
Uw passagier
-
10 Maart 2018 - 08:10
Jolanda:
Mooi verhaal harrie, ik lees ze allemaal. Geniet van deze mooi reis. -
10 Maart 2018 - 08:25
Kees:
Mooi dat je dit eens hebt kunnen zien. ben zelf enkele jaren geleden 2 weken in Dhaka geweest om een ziekenhuis bij te staan. Heb mijn ogen uitgekeken. Wat een andere wereld dan die waar wij in wonen.
Ben toen in de verschillende wijken van Dhaka geweest. Heel arm en ook heel rijk. Je snapt niet dat er daar een trek naar de stad is. Wij zouden er gillend weglopen. Harrie, neem al deze ervaringen maar mee en leer hierdoor thuis de relativiteit van alles maar in te zien. Groeten en veel reisplezier.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley