Schooljuffrouw
Blijf op de hoogte en volg Harrie
03 Februari 2018 | Indonesië, Medan
Hallo
Een van de leukste dingen die je in azie kunt doen is moter rijden. Nou zijn die moters meestal uitgevoerd met een moterblok en cylinder van 125 tot 150cc . Het liefst heb ik dan een automaat daar deze modellen meestal met een kuip voor de benen zijn uitgevoerd. Als het kan een Honda of Yamaha. Ook hier op het eiland zijn ze overal te huur voor 10 euro per dag excl benzine.
Vandaag ben ik met een rode Honda op pad gegaan. Moeiteloos brengt hij , of is het een zei , mij overal naartoe. Ik kom door dorpjes waar de kinderen , net uit school , hallo tegen mij roepen. Hier hebben de meisjes geen hoofddoekjes, ze zien er in hun uniformpjes uit ,als bij ons de kabouters van de scouting.
Ik word toegeroepen door de politie, take care please, yes i do ,is mijn antwoord.
Ik sla een goed geasfalteerd weggetje in. Bij het omhoog rijden is de weg veranderd in een grove grintweg welke overal is weggespoeld,eigenlijk onbegaanbaar. Maar mijn Honda weet van geen stoppen, hij rijdt kilometers over deze lijdensweg naar boven. Met veel moeite kom ik boven op de berg. Het uitzicht over het meer en de bergen is adembenemend.
Iets voorbij de top houd een vrouw mij staande. Can i go with you down, on the moter. Het blijkt een lerares te zijn die elke dag naar boven moet om haar leerlingen op de bergschool les te geven. Ik zeg spring maar achterop.
Onder haar jurk heeft ze nog een broek aan zodat ze gewoon achterop kan zitten. Maar na aangereden te zijn werd de weg nog slechter. Met moeite houd ik mijn moter in bedwang. De lerares komt er ook achter dat mijn stuurmanskunst niet van het niveau is als die van een Sumatraan.
Achterop maakt ze geluiden die normaal een vrouw maakt als ze met een man het bed deelt.
En toen tja wat anders, zag de Honda het even niet zitten. In een bocht ging hij onderuit. Mijn medepassagier in de berm en ik onder de moter fiets.
Resultaat, een beschadigd vehikel , een gewonde bestuurder , en een geschrokken lerares.
Ik loop wel verder, riep ze , en liet mij aan mijn lot over.
Gelukkig had ik wat pleisters bij, en de Honda deed het nog.
Uit deze les valt te leren dat je nooit een schooljuffrouw achterop de moter mee moet nemen. Dat loopt altijd verkeerd af.
Uw gekneusde reiziger
Een van de leukste dingen die je in azie kunt doen is moter rijden. Nou zijn die moters meestal uitgevoerd met een moterblok en cylinder van 125 tot 150cc . Het liefst heb ik dan een automaat daar deze modellen meestal met een kuip voor de benen zijn uitgevoerd. Als het kan een Honda of Yamaha. Ook hier op het eiland zijn ze overal te huur voor 10 euro per dag excl benzine.
Vandaag ben ik met een rode Honda op pad gegaan. Moeiteloos brengt hij , of is het een zei , mij overal naartoe. Ik kom door dorpjes waar de kinderen , net uit school , hallo tegen mij roepen. Hier hebben de meisjes geen hoofddoekjes, ze zien er in hun uniformpjes uit ,als bij ons de kabouters van de scouting.
Ik word toegeroepen door de politie, take care please, yes i do ,is mijn antwoord.
Ik sla een goed geasfalteerd weggetje in. Bij het omhoog rijden is de weg veranderd in een grove grintweg welke overal is weggespoeld,eigenlijk onbegaanbaar. Maar mijn Honda weet van geen stoppen, hij rijdt kilometers over deze lijdensweg naar boven. Met veel moeite kom ik boven op de berg. Het uitzicht over het meer en de bergen is adembenemend.
Iets voorbij de top houd een vrouw mij staande. Can i go with you down, on the moter. Het blijkt een lerares te zijn die elke dag naar boven moet om haar leerlingen op de bergschool les te geven. Ik zeg spring maar achterop.
Onder haar jurk heeft ze nog een broek aan zodat ze gewoon achterop kan zitten. Maar na aangereden te zijn werd de weg nog slechter. Met moeite houd ik mijn moter in bedwang. De lerares komt er ook achter dat mijn stuurmanskunst niet van het niveau is als die van een Sumatraan.
Achterop maakt ze geluiden die normaal een vrouw maakt als ze met een man het bed deelt.
En toen tja wat anders, zag de Honda het even niet zitten. In een bocht ging hij onderuit. Mijn medepassagier in de berm en ik onder de moter fiets.
Resultaat, een beschadigd vehikel , een gewonde bestuurder , en een geschrokken lerares.
Ik loop wel verder, riep ze , en liet mij aan mijn lot over.
Gelukkig had ik wat pleisters bij, en de Honda deed het nog.
Uit deze les valt te leren dat je nooit een schooljuffrouw achterop de moter mee moet nemen. Dat loopt altijd verkeerd af.
Uw gekneusde reiziger
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
