Bus

Op 6 feb. 2017 09:26 schreef "Harrie Spijkers" :
Hallo

Ik moet jullie wat verklappen. Als ik een toeristische reis plan dan pak ik meest al de route in een land welke koning aap reisbureau uitstippeld.
Zo heb ik dat ook voor Myamar gedaan. Daarin is ook opgenomen vanaf Bagan naar Pyay te reizen.

Op internet kon ik geen trein of bus vinden.
Maar, dacht ik erzal er heus weleen gaan.

Dat was moeilijker dan ik dacht, na veel gezoek had ik er een, voor smiddags om 13.30, kosten 26000 kath. Nou voor die prijs moet dat wel een luxueuze bus zijn.

En inderdaad op het bus station stond een Scania Marco Polo gereed. Nieuw!
Wat boffen we weer.
Maar bij navraag was dit niet mijn bus.
Die moest van China afkomen, en had stukken, maar hij zou er zo zijn.
Na 3 uur wachten, was het zo ver.
De manager van het reisbureau nam ons mee, naar buiten het bustation.

Daar stond een vehikel van 100 jaar oud.
Een Daewoo from Korea.
Zelden heb ik een bus zo oud gezien.
Maar oke er was een bus en die ging rijden. De reistijd zou zes uur zijn.

Gewoon instappen was niet mogelijk.
Deze had een opstap van 1.00 Meter hoog.
De bus was voor de helft met kabouterstoelen ingedeeld en in de ander helft werden goederen geplaatst.

Nu lag het vol knoflook zakken, met daarop Birmanen die ik ook met bus meegingen. Maar de verrassing zat onder stoelen. Die ruimte was opgevuld met hout. Mijn voeten zaten gelijk mijn billen. De bus was zo zwaar geladen dat de vering op de assen lag. Elke bobbel in de weg was voelbaar. En een herrie minmaal 110 decibel, hoofdtelefoon, en oordoppen waren nodig om het een beetje dragelijk te maken.

Ik voelde me op de highway to hell.
Negen uur duurde de rit. Om 01.30 waren we op onze bestemming.

Daar bleek onze kamer reeds vergeven te zijn.Het Hotel was full
We werden vriendelijk verzocht om naar buiten te gaan. Mijn betoog tegen de eigenaar zal ik jullie onthouden.

Soms zit het mee, soms zit het tegen.

Uw buspassagier.