varanasi 2
Blijf op de hoogte en volg Harrie
30 Augustus 2013 | India, Benares
Hallo
Het regent ont zettend hard. Tropische buien in 2 sec ben je door en door nat. De temparatuur is hoog het voelt aan als een warme douche. Het water stijgt weer. Waar ik gisteren kon lopen staat nu 50 cm water.
Iedereen loopt er op blote voeten doorheen.
Als ik om heen kijk zie ik onzettend veel winkeltjes. In bedevaart tijd , november maart, moet het hier ontzettend druk zijn.
Er lopen ook ontzettend veel ,, gidsen ,, rond.
Twee duitse meisjes vertelde dat ze de afgelopen dagen erg bedonderd zijn.Dat geloof ik direct.
Gisteren was ik verdwaald in de straatjes. Zeiknat, mijn fototoestel werkte zelfs niet meer. Een man in brahman kleding sprak me aan.
Ik ben geen gidsmaar een volger van babba vertelde hij.
Ik zal u naar de cremeer pplaats brengen.
Laat ik dat maar doen dacht ik. We kwamen bij een grote stapel hout met ervoor een ingepakt lijk. In oranje dat is dan een vrouw. Ik werd in een bootje geduwd en naar een gebouwtje in de Ganges bracht. Een andere man vertelde mij dat dit een hospice was waar hij voor niets werkte, om stervende mensen naar hun eind te begeleiden.
Het zijn arme mensen die geen geld hadden om zelf hout te kopen om de crematie te betalen.
Omgerekend koste het hout 250 kg ongeveer 750 euro vertelde hij.
Er zat inderdaad een oud uitgemergeld vrouwtje . Ik werd naar beneden geduwd en ze gaf mij een soort zegen.
Daarna werd ik verzocht om mee te betalen aan de kosten voor haar crematie. Ik gaf haar 100 roepies (1.25 euro).De vrouw en de mensen om me heen begonnen te schreeuwen. De ,, gids,, vertelde me dat ik als blanke toerist meer bij moest dragen voor de ,,crematie,,.
Daar zat ik in een gebouwtje op de rivier met een stel chanteurs om me heen.
Nu had ik geluk dat mijn portefeuille leeg was . Ik liet dat zien en begon ook maar te schreeuwen. Ik liep snel naar de buiten kant van het gebouwtje waar andere mensen me konden zien op de kade van de rivier. Ze geloofden dat ik nu geen geld meer bij me droeg. Ik werd in de boot geladen en op de kade afgezet met het verzoek om morgen meer geld te komen brengen.
Het was mijn verjaardag die had ik mij anders voorgesteld. Voor mij is de vraag hoe deze mensen op hun heiligste plek zulke praktijken uitvoeren.
Mijn moeder waarschuwde al ga nóóit met vreemde mannen mee.
Uw reiziger
Het regent ont zettend hard. Tropische buien in 2 sec ben je door en door nat. De temparatuur is hoog het voelt aan als een warme douche. Het water stijgt weer. Waar ik gisteren kon lopen staat nu 50 cm water.
Iedereen loopt er op blote voeten doorheen.
Als ik om heen kijk zie ik onzettend veel winkeltjes. In bedevaart tijd , november maart, moet het hier ontzettend druk zijn.
Er lopen ook ontzettend veel ,, gidsen ,, rond.
Twee duitse meisjes vertelde dat ze de afgelopen dagen erg bedonderd zijn.Dat geloof ik direct.
Gisteren was ik verdwaald in de straatjes. Zeiknat, mijn fototoestel werkte zelfs niet meer. Een man in brahman kleding sprak me aan.
Ik ben geen gidsmaar een volger van babba vertelde hij.
Ik zal u naar de cremeer pplaats brengen.
Laat ik dat maar doen dacht ik. We kwamen bij een grote stapel hout met ervoor een ingepakt lijk. In oranje dat is dan een vrouw. Ik werd in een bootje geduwd en naar een gebouwtje in de Ganges bracht. Een andere man vertelde mij dat dit een hospice was waar hij voor niets werkte, om stervende mensen naar hun eind te begeleiden.
Het zijn arme mensen die geen geld hadden om zelf hout te kopen om de crematie te betalen.
Omgerekend koste het hout 250 kg ongeveer 750 euro vertelde hij.
Er zat inderdaad een oud uitgemergeld vrouwtje . Ik werd naar beneden geduwd en ze gaf mij een soort zegen.
Daarna werd ik verzocht om mee te betalen aan de kosten voor haar crematie. Ik gaf haar 100 roepies (1.25 euro).De vrouw en de mensen om me heen begonnen te schreeuwen. De ,, gids,, vertelde me dat ik als blanke toerist meer bij moest dragen voor de ,,crematie,,.
Daar zat ik in een gebouwtje op de rivier met een stel chanteurs om me heen.
Nu had ik geluk dat mijn portefeuille leeg was . Ik liet dat zien en begon ook maar te schreeuwen. Ik liep snel naar de buiten kant van het gebouwtje waar andere mensen me konden zien op de kade van de rivier. Ze geloofden dat ik nu geen geld meer bij me droeg. Ik werd in de boot geladen en op de kade afgezet met het verzoek om morgen meer geld te komen brengen.
Het was mijn verjaardag die had ik mij anders voorgesteld. Voor mij is de vraag hoe deze mensen op hun heiligste plek zulke praktijken uitvoeren.
Mijn moeder waarschuwde al ga nóóit met vreemde mannen mee.
Uw reiziger
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
