School
Door: hspijkers
Blijf op de hoogte en volg Harrie
30 Januari 2012 | Thailand, Bangkok
Hallo
Bedankt voor jullie reacties,
Gisteren ben ik opgehaald om naar maesarieng te gaan om aldaar een aantal scholen te bezoeken, ik heb er nu 4 stuks gedaan.
Wat moet ik vertellen,
De eerste school was voor mij best aangrijpend , want alles went behalve een.........
De weg er naar toe was slecht , stukken weggespoeld , rots blokken en stenen her en der.
De brug was 2 jaar geleden weggespoeld.
Ze waren een nieuwebrug aan het bouwen.
De kinderen moesten door het water naar school.
Maar in de regentijd is dit echt een rivier.
Een flink stuk om hoog. Je denkt na een half uur hier staat toch geen school.
En jawel een school aan een riviertje , en veel kinderen
Ze stonden opgesteld in een lange rij in de zon op ons te wachten.
Een liedje werd gezongen, water een banaan en koffie werd ons aangeboden.
In het gerealiseerde gebouwtje werd voor ons een voorstelling gegeven.
Eerst de meisjes toen de jongens.Echtwel onroerend.
Je voelt je klein maar toch moet je naar voren komen wordt bedankt onder de complimenten ect
Na de ceromonie ben ik stiekum gaan rond lopen.
Jawel er was een moestuin voor groente, slaapplaatsen voor de kinderen , een nieuw aangelegde watervoorziening.
Een paar koeien , een nieuwe slaapplaats voor de leraar.
Als je iemand tegen kwam werd je met gevouwen handen en een knik begroet.
Op de school waren 2 bevolkingsgroepen die in het zelfde gebied woonde maar een veschillende taal spraken, ze konden er elkaar niet verstaan.
De leraar kent alleen de taal thai spreken, dus werd er eerst thai geleerd.
De kinderen komen van ver uit de bergen, en overnachten op school
Ze moeten zelf hun kleren wassen en helpen met koken.
Leermiddelen minimaal wat ik gezien heb , de stroomgenerator kapot , de onderdelen moeten uit chiangmai komen 300km verderop wanneer, ze wisten het niet.
Na 2 uur zijn we terugereden naar beneden een hotel in een plaats maesarieng.
Een goed bed en prima de kinderen op school, die zullen wel bij elkaar liggen hoog in de bergen op een matrasje slaapend en denken aan de dag van morgen
Harrie
Bedankt voor jullie reacties,
Gisteren ben ik opgehaald om naar maesarieng te gaan om aldaar een aantal scholen te bezoeken, ik heb er nu 4 stuks gedaan.
Wat moet ik vertellen,
De eerste school was voor mij best aangrijpend , want alles went behalve een.........
De weg er naar toe was slecht , stukken weggespoeld , rots blokken en stenen her en der.
De brug was 2 jaar geleden weggespoeld.
Ze waren een nieuwebrug aan het bouwen.
De kinderen moesten door het water naar school.
Maar in de regentijd is dit echt een rivier.
Een flink stuk om hoog. Je denkt na een half uur hier staat toch geen school.
En jawel een school aan een riviertje , en veel kinderen
Ze stonden opgesteld in een lange rij in de zon op ons te wachten.
Een liedje werd gezongen, water een banaan en koffie werd ons aangeboden.
In het gerealiseerde gebouwtje werd voor ons een voorstelling gegeven.
Eerst de meisjes toen de jongens.Echtwel onroerend.
Je voelt je klein maar toch moet je naar voren komen wordt bedankt onder de complimenten ect
Na de ceromonie ben ik stiekum gaan rond lopen.
Jawel er was een moestuin voor groente, slaapplaatsen voor de kinderen , een nieuw aangelegde watervoorziening.
Een paar koeien , een nieuwe slaapplaats voor de leraar.
Als je iemand tegen kwam werd je met gevouwen handen en een knik begroet.
Op de school waren 2 bevolkingsgroepen die in het zelfde gebied woonde maar een veschillende taal spraken, ze konden er elkaar niet verstaan.
De leraar kent alleen de taal thai spreken, dus werd er eerst thai geleerd.
De kinderen komen van ver uit de bergen, en overnachten op school
Ze moeten zelf hun kleren wassen en helpen met koken.
Leermiddelen minimaal wat ik gezien heb , de stroomgenerator kapot , de onderdelen moeten uit chiangmai komen 300km verderop wanneer, ze wisten het niet.
Na 2 uur zijn we terugereden naar beneden een hotel in een plaats maesarieng.
Een goed bed en prima de kinderen op school, die zullen wel bij elkaar liggen hoog in de bergen op een matrasje slaapend en denken aan de dag van morgen
Harrie
-
30 Januari 2012 - 14:41
Jolanda:
hoi harrie, best wel een ervaring denk ik. ik hoop dat het allemaal een beetje naar wens was en dat je teverden bent over wat je gezien hebt. Het is toch wel een echte ervaring. grjolanda -
30 Januari 2012 - 20:47
Jeanne Obi:
Goed we hebben elkaar nog uitgebreid gesproken vandaag. Op de fotoos is niet alles waar tenemen zoals jij kunt beschrijven wat je daar met eigen ogen ziet. Ik heb wel nog de oude huisjes van de lerraren op kunnen merken en dat die nu een goed onderkomen hebben. Is dat die rose kamer? Voor jou toch een herkenbare kleur het CJG in Den Dungen met tegenzin toen op de muren aangebracht. Goed te horen dat dit projecten zijn die zich zelf verder ontwikkelen en dat ze degelijk zijn opgezet. groeten -
31 Januari 2012 - 12:06
Loekie:
Hoi Harrie
Dit is toch wel heel bijzonder dit met eigen ogen te zien. Heel speciaal voor je.
Groetjes Loekie Cees -
31 Januari 2012 - 22:40
Ted En Marianne:
je maakt zo wel wat mee, maar wat we uit het verslag lezen en foto's zien, is het wel een mooi land, en die man-vrouw zou je ook niet zeggen, het is heel wat om langs een prinses te mogen slapen, je voelt je natuurlijk wel belangrijk, als je ook nog beveiliging voor je deur hebt staan.
blijf aub. schrijven we lezen het met veel plezier en interesse en de foto's zijn ook mooi.
groetjes vanuit het zeer koude Nederland
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
