h

Hoe begin ik
Ik weet het niet,
ik gan wel van voor af aan starten.
Waarom azie waarom bangkok, voor de eersteplaats opdat jeannen en ik projecten willen steunen vooral die te maken hebben met kinderen.
Jeanne en ik hebben al zoveel van de wereld genomen , en vinden dat er ook een tijd komt om iets terug te geven.

Een project in het noorden van thailand, daarover later meer.

Mijn start de reis.
Eigenlijk begint deze op het moment dat ik in de trein stap in Den Bosch.

Reizen is voor mij altijd iets appart geweest, nu alleen erop uit.
Vliegtuig naar bangkok vanaf amsterdam, 9.55 en ik stond in bangkok ongelooflijk.
Een totaal andere wereld
Bij de douane was het druk, maar viel niet tegen en dan.............
Wat denk je , wat is het eerste wat je merkt dat de in een topisch land zit , nee niet de temperatuur , de geur , ik weet niet hoe moet dat omschrijven , een beetje verbrande ozon.
Ik had al uitgezocht dat er een directe verbinding was met bangkokj door middel van een bovergrondse metro, werk perfect , een aanrader.
voor weinig geld in het midden van bangkok in 35 minuten.
Naar een hotel gekeken en gevonden , het was wel vroeg 8.00 in de moregn en zou tot 12.00 moeten wachten , ik zei oke als het niet anders kan , maar hoe gaat dat hier , met zelfs een glimlach van mij had ik een kamer binnen 25 minuten, wie wil er its verkeerd over de thai zeggen.
Om een jetlag te voorkomen is het beter opte blijven en je aan het systeem van de dag aan te passen.
Dus de stad ingelopen richting centrum.
Je wordt overvallen door een geheel andere wereld, druk chaos, uitlaatgassen, mensen die bezig zijn met wat?
Veelk zelf initiatief , zelf dingen vekopen , ongelooflijk.Waneer je hiet niets doet ga je dood.Je moet zorgen dat je in een cirkel zit , van kopen , verkopen aanbieden enz
Op welk manier dan ook, de deur openhouden,luistren wat wil die man, mijn belangen afschermen ,investeren, en er iets uithalen.Iedereen doet dat op zijn manier. De thai zijn geen opdingerige mensen zeg je nee dan is het nee, het zijn geen chinezen, indonesieres, ze hebben respect voor jou en je portemenee.
Ik ga stoppen anders weet ik straks niets meer wat te vertellen.
Wat me tot nu toe echt heeft geraakt is de verminkte mensen, zonder ledematen, ik durf er geen foto van te maken,zo huiveringgwekkend, moreg ga het toch doen om te laten zien wat het is om het laggste van het laagst te zijn , tot ziens