Rugzak

Hallo

Ik zit alleen op het strand voor de Binabaladawan rock formation, bij volle maan , naar de Filipijnse zee te luisteren.

Hier is altijd , een volle branding aanwezig

Het is eb , de afstand naar het zoute water zal 200 meter zijn. Verder op zijn lokale mensen tussen de rotsen en onder stenen naar iets eetbaars aan hetzoeken.

Je moet dan denken aan, schelpen , kleine krabben, en andere schelpdieren.

In de verte is een kleine vissersboot met lampen aan .Je wordt rustig , van deruisende zee, en de stilte eromheen.

Ik zie duizenden sterren,de poolster geeft mij het noorden aan.

Mijn gedachte dwalen met Lisa s helicopter mee naar ohoog in de wolken wil ik wezen.

Moet een oude man nog op reis zo ver.

Vanmiddag had iik na 36 uur reizen geen oog dicht gedaan en stapte de bus uit met de verkeerde rugzak. De bus

was al doorgereden, en ik stond met de bezittingen van Do dum Abandaliva.

Veel tijd om na te denken kreeg ik niet, daar kwam de bus terug uit tegengestelde richting.

De busdeur ging open en een zwaarlijvige kwam op me af en riep, medicine medicine.

De man was zwaar hartpatiënt, en zag er ook zo uit , dat hij elk ogenblik een hartinfarct zou kunnen krijgen.

Na een hoop sorry, sorry, kreeg ik mijn rugzak terug.

Op mijn rugzak zit een hangslot met ketting, die niet een twee drie open is te krijgen, dat hadden ze ook wel gezien.

Hoe verder ? Dat vertel ik u na het reclame blok.

Uw reiziger