Kip

Hallo

In Thailand zijn de mensen vindingrijk om de kost te verdienen.

Voor een blinde, kreupele,of zonder arm of been zijn hier weinig sociale voorzieningen.

Wat ik veel tegenkom zijn mensen met een handicap , die met geluidsapparatuur op hun buik of rug de straat op gaan.

Ze zingen in karaoke stijl ineen microfoon , zangeres zonder naam liederen.

En vals dat er gezongen wordt!!

Je hoort ze van verre aankomen, en denkt daar heb je er weer een.

Ik ben geneigd om weg te duiken achter een auto, of snel de andere kant op te lopen.

Meestal loopt er een meeloper mee, die je niet laat ontsnappen. Die de financiële afwikkeling verzorgt.

De falang heeft toch wel wat over voor de gehandicapte medemens?

Nu heb ik wat opgevonden om de financiële schade te beperken.

Voor mijn kleinkind Lisa , heb uit Laos een honderdtal 5000 kip bankbiljetten , voor haar winkeltje meegenomen.( 2 eurocent)

Ik stop er smorgens wat van, in mijn broekzak voor eventuele donatie , aan de wandelende straatartiesten.

Als de sociale situatie zich voordoet , geef ik een kipbiljet , met daarbij de woorden , please big money , sommige zangers denken dan ,dat ze de Thaise lotto hebben gewonnen.

Vandaag gebeurde er iets geks. Ik gaf een blinde gehandicapte , met luidspreker en microfoon , tijdens zijn optreden, een kipbiljet. De man voelde eraan en , en scheurde het biljet door de midden.

I am from Laos, riep hij door de microfoon.

Hoe kan een gehandicapte blinde man nu zien dat hij een kipbiljet van 5000kip waarde 2,5 eurocent in zijn hand krijgt geduwd?

Uw reiziger