Walrussen

Karpathos

Hallo
Eindelijk ,eindelijk weer eens op reis.
Twee jaar jezelf maar voor de gek houden , roepen hoe mooi Nederland is.
Het is ook wel zo , maar de wereld is toch vele malen groter.
In overleg met de buurvrouw hebben wij voor Karpathos gekozen , een grieks eiland, tussen Kreta en Turkye.
Niet geliefd bij bootvluchtelingen, die liever naar Lesbos varen.

Na Loes en Luuks feest , de koffers ingepakt, afgewogen op 9,9 kg .
Jeanne haar ademhalings apparaat moest bij mij in de koffer.
Gevolg ik had alleen nog maar plaats, voor 2 onderbroeken 1 hempje, keelsnoepjes, en mijn teddybeer.
Oke ik ga soms wel voor minder.

3 uur van te voren moesten we op Schiphol zijn , ruim op tijd (4uur) om 03.30 stonden we bij het Tui loket , met daar achter 8 dames met mondkap, die elkaar de tent uitvochten om ons te helpen.
De sterkste dame, vertelde ons dat het loket pas over 3 uur openging, haha wat komt U hier al doen.
Mijn partner verzuchte het is altijd wat met jou.

Wat bleek , ik dacht dat we naar Saminthis zouden gaan , maar we gingen naar Karpathos. Dat vliegtuig ging 4 uur later.
Dit was het begin van een mooie reis.
De onderlinge stemming tussen mij en mijn vrouw was optimaal.
Na 6 starbucks koffie black , konden we instappen. Bij gate C6 stond een juffrouw , hysterisch te schreeuwen om in het vliegtuig te stappen

Oke achter de anderen aan , het vliegtuig in. Gekker zou het toch niet worden? Mijn vrouw en mijzelf werden naar verschillende plaatsen gedirigeerd, we konden zo ook wat afkoelen. Het gekke was dat het vliegtuig maar half vol zat. We zaten in een 737 max , je weet wel die vliegtuigen die zonder reden naar beneden storten.
,,Dames en heren we hebben een probleem,,begon de pilote, de loopbrug zit vast aan het vliegtuig en wil niet meer los.
Je gelooft dat toch niet.
Of er een paar passagiers mee konden helpen om de loopbrug los te krijgen.
Ja vertelde de vrouwelijke piloot anders haal ik mijn schema vandaag niet.
Ik denk , bekijk het maar, dadelijk heb ik het gedaan.

Het nieuws hedenmorgen, Tui vliegtuig 737-max is vanmorgen met loopbrug en passagiers naar beneden gestort.Verdomme ik heb net een kleinkind, ben Opa geworden , maar verongeluk met een 737-max dat wil je niet.

Goed, na wat geduw en getrek kon het gehavende toestel de lucht in.
Mannen bedankt voor de hulp , en Prettige vlucht met Tui airlines riep de pilote
In het vliegtuig zag ik dat onze griekse coronaformulieren verkeerd waren ingevuld , mijn vrouws achternaam was Taks, een verkeerd eiland, niet gevaccineerd stond er, code rood dus.
Mijn partner was not amused , de start was al zo slecht geweest.

Karpathos kwam in zicht. Dames en heren riep de pilote , het waait erg hard, ik ga eerst een paar maal laag over de landingsbaan vliegen , om te zien of we kunnen landen. De vorige boeing max ongelukken waren ook met landen en opstijgen gebeurt, als de piloot het vliegtuig naar beneden wilde sturen dan bleef de stuurknuppel hangen.
Het vreemde was dat ik ook geen landingsbaan had gezien , maar de pilote ging naar beneden tot vlak boveneen betonnen strook waar ik schapen zag weg sprinten.
Ja denk ik de pilote moet haar schema halen, en maakt zo de landingsbaan vrij.
Beneden mij zag ik een oude geiten breier de schapen van het terrein af jagen.
Ja na 3 landingspogingen stond Max aan de grond. Ja riep de pilote , soms zit het mee, soms zit het tegen.

Daar stonden we dan op Karpathos , met 2 koffers en verkeerde papieren. Door de ramen van de aankomsthal zag ik dat de schapen hier zelfs een mondkapje op hadden.
Op naar de controle. Waar moeten we naar toe vroegen we aan de toiletjuffrouw, voor controle? Ze zegt ,,10 eurocent voor plassen,,
Verder geen griek te zien alleen de geitenbreier die roept,, calimero,,(goedemorgen)
We maken een deur open en staan buiten.
Controle, vaccinaties , codes, mondkapjes, niks van dat alles.

Alleen staat er een bus nummer3 ,waarvan de geitenbreier de chauffeur blijkt te zijn.
Ja, vertelt hij , instappen , na 3 kilometer moeten we uitstappen , om in een kleinere bus te plaats te nemen.Only small bus , can drive to your hotel. Onderweg komen we de schapen met met mondkapjes weer tegen . Maar als ik goed kijk hebben ze geen kapjes , op maar een zwarte band rondom hun bek.

Stijl omhoog gaat het busje, maar moet even stoppen voor de schapen, de mannen worden uit het vehikel gedirigeerd om het al duwende omhoog aan de gang te krijgen.

Welcome to in Karpathos zegt de hotel eigenaresse, waarna ze een toneelstukje opvoert met haar 93 jarige moeder, om ons de regels op onze verblijfplaats uit te leggen. ( wordt vervolgd)