Bangaladesh
Blijf op de hoogte en volg Harrie
08 Maart 2018 | Bangladesh, Dhaka
Hallo
Bangaladesh is een land waar ik altijd naar toe wilde. Dus nadat door een stomme fout mijn ticket van de filipine , naar de Filipijnen ging , dacht ik waarom niet naar Bangaladesh . Zoals Nederland heeft het ook een delta , is vlak, en goedkoop.
Nou in twee uur heb ik daarna meer meegemaakt dan in mijn hele trip tot nu toe. De vliegreis, het visa kopen , de douane , het liep buitengewoon. Maar na de controle s volgde er een muggen aanval van ongekende grootte.
Ze staken me lek. Telefoon simkaart gekocht, en na nog wat tips hoe ik het beste Bangaladesh kon verkennen stond ik buiten, ten prooi aan de taxi maffia.
Thousend taka , cheapprijs sir ,to your hotel.
Huck you , dacht ik.
Buiten de veiligheidszone ben ik een arme sloeber tegen het lijf aan gelopen die het voor 350 taka (3,5 euro) deed. Een probleem ,hij wist niet waar mijn hotel was. Dus heb ik Google maps aangezet , en de analfabeet de verkeerschaos in gestuurd.
Totale anarchie , zoals ik ook in Lagos mee heb gemaakt niet te beschrijven, ook hier wint de sterkste. Geradbraakte bussen, onverlichte automobielen, politie sirenes maar dan van clandestiene claxons die de wegpiraten zelf onder de auto hebben gemonteerd, tot laag overvliegende voorwerpen aan toe.
Mijn stuurdraaier vroeg om de 30 seconden , Oke. Oke, Yes Oke?
Ja hoor immer Gerarde raus zei ik dan , only 100 kilometer.
Na 45 minuten riep ik , left, please left. Maar niks left daar stond een agent met stok en geweer die alles blokkeerde , met als gevolg een grote verkeerschaos.
We zaten vast, ik denk , Harrie stap uit en loop de rest , geniaal toch?
Alleen het was al avond en donker geworden.
Tijdens mijn voettocht , heb ik bedelaars van me moeten afslaan, om bij het hotel te geraken.
In het hotel was ik een bezienswaardigheid, een blanke in de nacht, he must be crazy.
Mijn hotelkamer lag aan de voorzijde met een uitzicht en geluid overlast van heb ik me daar , naast de verkeerschaos. Met als toetje een loopbrug naast het raam over de rampplaats.
De director van het hotel ,Masud Amhed kwam persoonlijk pols hoogte nemen , om de situatie te beoordelen. Its Oke, normal no problem for our people. Na op mijn knieën te zijn gevallen en allah is groot te hebben geroepen , zag de man me aan en zei, Oke you get other room on the other side.
Thank you , ook namens Maxima riep ik.
Er werden 2 handlangers gestuurd en mij gezegd hen te volgen. En inderdaad , allah
zij dank , een rustige kamer , aan de achterkant.
Tja dat dacht je, vijf minuten zie ik twee lichten op me afkomen , met een toeter van ongekende geluidswaarde. Een trein die langs het raam scheurt , en precies bij mijn raam claxonneert om mensen te waarschuwen dat ze niet meer over de nabij gelegen spoorwegovergang kunnen oversteken.
Dat er nog zo n 100 mensen boven op de trein zitten en gewoon naar binnen, in de hotelkamer kunnen loeren ,is maar bijzaak.
Maar zoals jullie weten ,ze krijgen er mij niet onder . Ik heb mijn slaap laken gepakt, mijn oorstoppen in gedaan ,drie slaappillen ingenomen en onder het bed gaan liggen.
Masud Ahmed lacht zich te barsten, in zijn satijne bed , met de airco aan.
Uw nooit opgeef reiziger
Bangaladesh is een land waar ik altijd naar toe wilde. Dus nadat door een stomme fout mijn ticket van de filipine , naar de Filipijnen ging , dacht ik waarom niet naar Bangaladesh . Zoals Nederland heeft het ook een delta , is vlak, en goedkoop.
Nou in twee uur heb ik daarna meer meegemaakt dan in mijn hele trip tot nu toe. De vliegreis, het visa kopen , de douane , het liep buitengewoon. Maar na de controle s volgde er een muggen aanval van ongekende grootte.
Ze staken me lek. Telefoon simkaart gekocht, en na nog wat tips hoe ik het beste Bangaladesh kon verkennen stond ik buiten, ten prooi aan de taxi maffia.
Thousend taka , cheapprijs sir ,to your hotel.
Huck you , dacht ik.
Buiten de veiligheidszone ben ik een arme sloeber tegen het lijf aan gelopen die het voor 350 taka (3,5 euro) deed. Een probleem ,hij wist niet waar mijn hotel was. Dus heb ik Google maps aangezet , en de analfabeet de verkeerschaos in gestuurd.
Totale anarchie , zoals ik ook in Lagos mee heb gemaakt niet te beschrijven, ook hier wint de sterkste. Geradbraakte bussen, onverlichte automobielen, politie sirenes maar dan van clandestiene claxons die de wegpiraten zelf onder de auto hebben gemonteerd, tot laag overvliegende voorwerpen aan toe.
Mijn stuurdraaier vroeg om de 30 seconden , Oke. Oke, Yes Oke?
Ja hoor immer Gerarde raus zei ik dan , only 100 kilometer.
Na 45 minuten riep ik , left, please left. Maar niks left daar stond een agent met stok en geweer die alles blokkeerde , met als gevolg een grote verkeerschaos.
We zaten vast, ik denk , Harrie stap uit en loop de rest , geniaal toch?
Alleen het was al avond en donker geworden.
Tijdens mijn voettocht , heb ik bedelaars van me moeten afslaan, om bij het hotel te geraken.
In het hotel was ik een bezienswaardigheid, een blanke in de nacht, he must be crazy.
Mijn hotelkamer lag aan de voorzijde met een uitzicht en geluid overlast van heb ik me daar , naast de verkeerschaos. Met als toetje een loopbrug naast het raam over de rampplaats.
De director van het hotel ,Masud Amhed kwam persoonlijk pols hoogte nemen , om de situatie te beoordelen. Its Oke, normal no problem for our people. Na op mijn knieën te zijn gevallen en allah is groot te hebben geroepen , zag de man me aan en zei, Oke you get other room on the other side.
Thank you , ook namens Maxima riep ik.
Er werden 2 handlangers gestuurd en mij gezegd hen te volgen. En inderdaad , allah
zij dank , een rustige kamer , aan de achterkant.
Tja dat dacht je, vijf minuten zie ik twee lichten op me afkomen , met een toeter van ongekende geluidswaarde. Een trein die langs het raam scheurt , en precies bij mijn raam claxonneert om mensen te waarschuwen dat ze niet meer over de nabij gelegen spoorwegovergang kunnen oversteken.
Dat er nog zo n 100 mensen boven op de trein zitten en gewoon naar binnen, in de hotelkamer kunnen loeren ,is maar bijzaak.
Maar zoals jullie weten ,ze krijgen er mij niet onder . Ik heb mijn slaap laken gepakt, mijn oorstoppen in gedaan ,drie slaappillen ingenomen en onder het bed gaan liggen.
Masud Ahmed lacht zich te barsten, in zijn satijne bed , met de airco aan.
Uw nooit opgeef reiziger
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
