Op de fiets door Mandalay

Hallo allemaal,

De stad verkennen op de fiets is al een avontuur op zich. De tip van Harrie blijf achter mij, kijk niet achterom en rechtdoor rijden.
Het is hier vlak en met de fiets kun je heel wat afstanden overbruggen.
Links rechts schuin en toeterend rijd men elkaar voorbij en voegt in. Verbazend dat er zo weinig ongelukken gebeuren.

Bij de Mahamuni Pagoda werden we verrast door een feestelijke ceremonie. Een groepje kinderen van tussen 3 en 15 jaar traditioneel gekleed en opgemaakt met hoofdtooien in de kleuren geel goud en glitter begeleiden een jonge man en een meisje feestelijk in het groen gekleed. Deze twee deden als novice hun intrede in het klooster. In een optocht liepen ze door de gebouwen van de tempel om verschillende Boedhas te bezoeken. Ook de familieleden waren allen mooi uitgedost.
Dat zijn zo van die verrassingen die je iedere dag tegen komt.

Alsof het gesneeuwd had fietsten we door een wijk waar de boeddha beelden gemaakt werden. Overal stof van het hakken en polijsten van de marmerme beelden. Geen afzuiging of mondkapje - handschoenen laat staan oordoppen bij het slijpen. Jonge mannen en vrouwen werken onder deze omstandigheden wat een stof en stoflongen !!!

Fietsend langs de rivier weer een andere bedrijvigheid. Het leek wel wasdag. Alles met de hand, wassen met een borstel of met een platte plank er flink op los slaan. Meters waslijnen van touw of bamboe stokken.
Ondanks de erbarmelijke behuizing en omstandigheden waarin deze mensen wonen ziet men er schoon en verzorgd uit. Behalve de tanden, geen tanden, of gekleurd/bruin door het kauwen van een soort poeder ,(drugs) met een mengsel van kruiden. De mensen zijn vriendelijk, maak je contact met een glimlach of groeten krijg je meestal een enthousiaste reactie terug.

In deze buurt kwamen we terecht op een vismarkt, eerst de geur daarna de vis. Ongelooflijk hoeveel vis daar op straat lag in soort en grootte. Om de vis koel te houden stond er een vrachtwagen vol met bevroren sneeuw die in zakken werd gedaan en over de vis werd uitgestrooid.
Nadeel hiervan was dat het behoorlijk nat was op straat dus mijn voeten bleven niet droog met sandalen.

Op de fiets naar de Kuthodawtempel waar het grootste boek van de wereld bewaard wordt. Het boek bestaat uit 729 stoepa,s (kleine tempels) waarin stenen platen staan 1m/1.50 hoog met aan beide kanten tekst. Het verhaal van Boedha wordt hier beschreven aan beide kanten in de taal Sanskriet.

We zijn na een dag van vele indrukken en al fietsend door de chaos heelhuids bij het hotel aangekomen.


Groeten,

Jeanne